bez treści

См. также в других словарях:

• słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… …   Słownik języka polskiego

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• woda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wodzie; lm D. wód {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie, niezbędna do życia; tlenek wodoru : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• abrakadabra — ż IV, CMs. abrakadabrabrze zwykle blm 1. «wyraz bez treści, któremu w starożytności i średniowieczu przypisywano moc magiczną» 2. «ironicznie lub żartobliwie o czymś (zwykle o jakimś tekście) niejasnym, niezrozumiałym, poplątanym, skomplikowanym» …   Słownik języka polskiego

• dźwięk — m III, D. u, N. dźwiękkiem; lm M. i 1. «wszelkie wrażenie słuchowe będące reakcją na bodziec zewnętrzny; brzmienie czegokolwiek; głos, szmer, hałas, zgrzyt, stuk» Dźwięki mazurka, walca. Dźwięk dzwonka, fletu, cymbałów. Maszerować przy dźwiękach… …   Słownik języka polskiego

• mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… …   Słownik języka polskiego

• przelać — dk Xb, przelaćleję, przelaćlejesz, przelaćlej, przelaćlał, przelaćlali a. przelaćleli, przelaćlany przelewać ndk I, przelaćam, przelaćasz, przelaćają, przelaćaj, przelaćał, przelaćany 1. «lejąc przenieść, przemieścić płyn z jednego naczynia,… …   Słownik języka polskiego

• trawa — ż IV, CMs. trawawie; lm D. traw 1. «niektóre gatunki roślin z rodziny o tej samej nazwie, przeważnie pastewne, rosnące gromadnie (dziko lub zasiane); liście tych roślin» Bujna, soczysta trawa. Trawy jednoroczne, wieloletnie. Trawy niskie, wysokie …   Słownik języka polskiego

• a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca …   Słownik języka polskiego

• nie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tym wyrazem mówiący oświadcza, że nie istnieje stan rzeczy, o którym mowa:a) w połączeniu z czasownikami zaprzecza danej czynności, stanowi, procesowi :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …   Słownik języka polskiego